✍️Vijesti365
Dok se 9. januar obilježava kao rođendan Republike Srpske, Aca Lukas je odlučio da pjeva baš na Modracu – mjestu koje pripada opštini Lukavac, jednoj od ratnih tačaka iz koje su tokom 1992. godine Srbi protjerani, zatočeni, mučeni i ubijani.
U Lukavcu je Tužilaštvo BiH vodilo postupak protiv:
Zijada Srabovića, Refika Morankića, Ahmeda Bajrića, Abida Arapčića, Senaida Ćosića, Pašage Čajića, Samira Džambića i Mirsada Žilića, koji su optuženi za nečovječna postupanja, mučenja i ubistva civila u školama u Lukavcu i u objektu nazvanom „Klaonica“, u periodu od juna do oktobra 1992. godine.
Prema optužnici:
• Srabović je bio pomoćnik komandanta za bezbjednost Štaba TO
• Morankić komandant „Fikine jedinice“
• ostali su bili pripadnici te jedinice ili vojni policajci
Iz Lukavca i Modraca Srbi su protjerani.
Mnogi su potpuno nestali iz evidencije.
Grad je danas — etnički čist.
I baš tamo, na tim prostorima nedovršene pravde, dolazi Aca Lukas da pravi šou-program. Da zabavlja publiku u mjestu u kojeg Srbi više ne žive, gdje se o zločinima šuti, a sudske presude razvlače unedogled.
Nije trebao nastupati u „Klaonici“.
Ali će pjevati nekoliko stotina metara dalje.
Na mjestu gdje su Srbi vrištali uslijed nastrašnijeg mučenja.
A sada će neko nazdravljati.
Jer srpski izdajnici imaju tu vrstu morala.
I tu vrstu memorije.
Selektivnu.
Zgodnu.
Kafansku.
Koncert je sa namjerom simbolički čist cinizam.
I pitanje je samo jedno:
da li Lukas zna gdje pjeva —
ili ga jednostavno ne zanima.
Zna. I ne zanima ga.
