Navršava sem 33 godine od ubistva tročlane srpske porodice Zec u Zagrebu, za čija brutalna ubistva niko nije odgovarao. Predsednik Saveza Srba iz regiona Miodrag Linta pozvao je na godišnjicu stradanja ove porodice na osnivanje Memorijalnog centra srpskih žrtava na području bivše Jugoslavije kao državne institucije.
U noći između 7. i 8. decembra 1991. zagrebački mesar Mihajlo Zec ubijen je na pragu svoje kuće na Trešnjevici. Njegovu ženu Mariju i ćerku Aleksandru ubice su odvezle na Sljeme gde su ih likvidirali, a tela zatrpali smećem.
Zbog ubistva uhapšeni su Munib Suljić, Siniša Rimac, Igor Mikola, Nebojša Hodak, Snježana Živanovic. Iako su priznali zločin bez prisutva advokata, Sud je ocenio da je njihovo priznanje pribavljeno na nezakonit način i oni su oslobođeni.
Likvidirani Mihajlo Zec je bio poslovođa u mesari Križevčanka na početku Petrinjske ulice u Zagrebu.
Poznavali su ga mnogi u Zagrebu i neke od ubica je poznavao od ranije. Osim Mihajla, u kući je te noći bila i njegova supruga Marija (36), deca Aleksandra (12), Dušan (10) i Gordana (7).
Predsednik Saveza Srba iz regiona Miodrag Linta pozvao je na godišnjicu stradanja tročlane porodice Zec, na osnivanje Memorijalnog centra srpskih žrtava na području bivše Jugoslavije kao državne institucije.
On je istakao da je porodica Zec jedan od simbola stradanja mnogih Srba u hrvatskim gradovima posebno tokom 1991. i 1992. godine.
Srbi su u nizu hrvatskih gradova masovno stradali na različite načine, uključujući veliki broj likvidacija, kao što je bila tročlana porodica Zec, saopštio je Savez Srba iz regiona.
Tragična je činjenica da u najvećem broju slučajeva naredbodavci i počinioci tih zločina nisu procesuirani ili ako su procesuirani niko nije osuđen, ocenio je on i dodao da je u retkim slučajevima hrvatsko pravosuđe donelo osuđujuće presude ali su izrečene niske kazne zatvora što je uvredljivo i ponižavajuće za žrtve i njihove porodice.
“U Hrvatskoj ne postoji spremnost na suočavanje sa masovnim i planskim zločinima koji su počinjeni prema Srbima u velikom broju hrvatskih gradova i mesta izvan krajiškog područja na početku i tokom rata”, ocenjuje Linta.
Srbi su, kako je naveo, protivpravno hapšeni u svojim kućama i stanovima, na radnim mestima i ulicama, odvođeni su na razna mesta gde su mučeni, prebijani, izgladnjivani, seksualno zlostavljani i ubijani, prisilno su izbacivani iz svojih stanova, veliki broj srpskih kuća i poslovnih objekata je opljačkan, demoliran i miniran u terorističkim akcijama hrvatske policije i paravojnih snaga.
Linta je zatražio da Srbija osnuje Memorijalni centar srpskih žrtava na području bivše Jugoslavije kao državnu instituciju, navodi se u saopštenju.
Ciljevi centra bi bili da se prikupe podaci o masovnom stradanju Srba devedesetih godina prošlog veka, da se neguje trajno sećanje na stradanje našeg naroda i da se upoznaje domaća i međunarodna javnost o utvrđenim činjenicama.