Kratka definicija obojanih revolucija glasila bi da su to tehnologije za stvaranje državnog udara i ostvarivanje kontrole političke situacije u određenoj zemlji iz inozemstva, pod uslovima izazvane političke nestabilnosti, s pritiskom na vladu putem političke ucjene, koristeći neki protestni pokret kao sredstvo.
Piše: Dževad Galijašević
I ne samo protestni pokret: nego i organizovani kriminal i terorističke organizacije i grupe uz vaka obojena revolucija je u suštini rezultat vanjske agresije i antiustavnog djelovanja pojedinaca i grupa u zemlji.
Cilj svake obojane revolucije je coup d’etat tj. osvajanje i održavanje vlasti putem sile. Usprkos velikim različitostima između država u kojima izbijaju revolucije (geopolitičkim, socijalnim, ekonomskim i drugim), sve one spadaju u istu shemu koja uključuje obrazac organizovanja protestnog pokreta, transformaciju tog pokreta u političku gomilu i korištenje novonastale narodne mase protiv postojeće vlade kao sredstvo političke ucjene.
I neki zapadni mediji danas ističu, da su obojane revolucije (koje se opisuju kao tehnologije s ciljem izvoza demokratije kroz građansku neposlušnost) postale toliko sofisticirane da su se njihove metode pretvorile u smjernice za smjenu političkih režima. U početku obojana revolucija se definisala i predstavljala kao nenasilno svrgavanje vlade uključujući promjenu političkog režima. Tokom vremena, definicija je postala šira: skoro svi pučevi počeli su miroljubivim protestima i demonstracijama ali nikada, nijedan od njih nije prošao bez žrtava.
Obojane revolucije ne predstavljaju meku silu neke države kako to npr. tvrdi američki politički analitičar DŽosef Nye. Kad bi bilo tako to bi značilo da su obojene revolucije progresivni korak naprijed u borbi protiv autoritarnih režima. No, one nisu ništa manje opasne od lokalnih građanskih ratova koji su nastali zbog autentičnih lokalnih razloga. Tj. upravo su takve revolucije često okidači ratova – npr. u Siriji, Libiji i Ukrajini. Obojane revolucije su vrlo često instrumenti za uništenje demokratskih vladavina koje se nalaze u tranziciji.
Istina je da su Amerikanci ne samo stvorili politički model za izvoz obojenih revolucija već i specijalna sredstva za razbijanje demokratskih sistema ako je to potrebno.
Praktično, obojane revolucije predstavljaju tvrdu silu koja je doduše mekša od rata ali one uglavnom predstavlja uslov za rat – ulaznicu i otvorena vrata svakoj vrsti rata.
Protiv Republike Srpske, od njenog nastanka do danas, vode se operacije raznog tipa kako bi njeno postojanje dovele u pitanje.
Period Opštih izbora u BiH i Republici Srpskoj bo je uvijek vrijeme intenziiviranja akcija amerikanaca i britanaca – zapadnih službi, na planu rušenja vlasti u Republici Srpskoj. Kada je pred izbore 2018. godine pokrenuta još jedna u nizu ulična predstava i obojena revolucija, u Banjaluci su identifikovani mnogi „generali obojenih revolucija“ iz SAD i Velike Britanije a među njima i Solomon Samjuel, jedan od najvažnijih stratega, čiji je identitet otkriven.
„Radi se o licu indijskog porijekla koji je unazad tridesetak dana prisutan u Banjaluci, a u BiH je došao iz jedne susjedne zemlje početkom godine. Ovo lice je stručnjak za sajber bezbjednost, bavi se programiranjem mikrokontrolera, a radio je i za indijsku Agenciju za nuklearnu bezbjednost na vojnim sistemima komunikacije. Školovan je u Glazgovu, u Velikoj Britaniji, i posjeduje dualno državljanstvo Velike Britanije i Indije. „Po dolasku u Banjaluku aktivirao se unutar raznih političkih stranaka, medija i neformalnih grupa radeći na kampanjama na društvenim mrežama za masovnije priključivanje uličnom, antidržavnom pokretu, kao i učestalim verbalnim pozivima za dolazak na trg i svrgavanju vlasti.
Registrovano je, čak trideset i tri prelaza državne granice ovog lica od početka godine, koristio je tri različita automobila, a zanimljive su i njegova putovanja na relaciji Doha – Sarajevo – Katar, kao i letovi sa regionalnih aerodroma prema bezbjednosno interesantnim destinacijama. Takođe, evidentirani su i njegovi kontakti sa drugim strancima koji su okupljeni oko probritanske političke partije PDP, kao i sa onima koji su u svakodnevnom kontaktu sa atašeima pojedinih ambasada u BiH“,
Solomon Samjuel – indijac sa jevrejskim identitetom i britanskom zaleđinom, je reagovao tužbom protiv RTRS pred Osnovnim sudom u Banjaluci iako je ovu vijest objavio portal Alternativne televizije. Ali, identitet otkriven i on napušta Banjaluku i odlazi na „nove dužnosti“.
“Kada sam pročitao članak, smijao sam se tom neprofesionalizmu i glupoj priči, ali bilo je ljudi koji su to uzeli za ozbiljno. Ako pročitate komentare na društvenim mrežama, ljudi su bili bijesni, neki su čak pisali da me treba ubiti, ili poslati u zatvor. Zaista sam se prepao, da postoje ljudi koji mogu da povjeruju u to”, priča Semjuel za RSE.
Kako su krenuli problemi?
NJegov otac je kao zaposlenik Ujedinjenih nacija (UN) bio stacioniran od 1999. do 2001. u Tesliću, na sjeveru Bosne i Hercegovine (BiH) kao dio indijskog kontingenta. Semjuel mu dolazi u posjetu ali tokom svog boravka u BiH, nikada nije zatražio državljanstvo,
U pozadini ove priče, ništa se nije promijenilo i nikad se nije odustalo od obavještajne agresije i nasilnog svrgavanja vlasti u Banja Luci.
Danas je Republika Srpska bitan politički faktor i važna geopolitička tačka na Balkanu. Istina je, međutim, da je Milorad Dodik preuzeo Srpsku prilično razvlaštenu i nevidljivu na međunarodnoj areni gdje se o njoj odlučivalo, uglavnom na njenu štetu.
Pored toga vidljivo ekonomski destruisanu, u privatizacijama opljačkanu, sa industrijom koja je bila samo gomila gvožđa; bankama koje su prodavane za jednu marku; bez ijednog metra autoputa; u suštini, sa nejakim institucijama i političkim liderima: uplašenim, savitljivim, poslušnim „fleksibilnim i kooperativnim“, kako ih je svojevremeno opisao bivši „maharadža iz Sarajeva“, sitni špijun iz Londona, kratkotrajni, sada već pokojni, vlasnik skupe vikendice na Jablaničkom jezeru, Lord Pedi Ešdaun. Snaga i odlučnost Dodika da sve to promijeni dala je rezultat na svim poljima.
Srpska danas ima autoputeve, nove prevoje, vijadukte i tunele: ima nove bolnice i visokoškolske ustanove ali najvažnije od svega ima hrabrosti i ponosa da kaže moćnim zapadnim silama: „tukli ste nas, bombardovali i trovali osiromašenim uranijumom – mrzite Srpski narod i mrzite Republiku Srpsku a mi smo svjesni te mržnje: I znamo da vam smetamo u mnogim geopolitičkim projekcijama“.
I više od toga: Srpska je sa Dodikom istrčala na međunarodnu scenu: o svojim interesima i planovima stablnosti političkog sistema i prostora na kome žive, Predsjednik Republike Srpske Milorad Dodik obilazi sve najvažnije centre moći – ostvaruje bratske i specijalne odnose sa Srbijom – ima najviši nivo komunikacije i saradnje u regionu – sa zemljama Evropske Unije: Hrvatskom, Slovenijom i Mađarskom a istovremeno, dobija podršku u Rusiji i Kini.
Velika pomoć i zaštita ustavne pozicije Republike Srpske u tzv. Vijeću za inplementaciju mira te na međunarodnim forumima, u Ujedinjenim nacijama – uvijek i na svakom mjestu, dolazi iz Rusije. Bratski Ruski narod i najveći svjetski državnik Predsjednik Ruske Federacije Vladimir Putin, je otvoreno i snažno, u svim sferama društvenog života podržao i lično, sve napore Predsjednika Dodika da Republika Srpska bude slobodna i prosperitetna u skladu sa mirovnim sporazumom iz Dejtona.
Ipak, sve veće prijetnje dolaze u vrijeme kada Republika Srpska više nema vojsku, koja bi branila njene granice i nema svoju obavještajnu službu koja bi pratila, prikupila i analizirala važne informacije vezane za njenu državnu bezbjednost. Taj odgovorni posao bi u ime ustavnog poretka trebala voditi nedejtonska, praktično i suštinski antiustavna, Obavještajno bezbjednosna agencija – OBA/OSA. Ova antidejtonska obavještajna služba je odgovorna za prikrivanje mnogih informacija vezanih za terorističke akcije radikalnih vehabija..
Svakako i kada su iz Sarajeva zabranjivali najvažniji državni praznik Republike Srpske „Deveti januar“, a drsko otvarane krivične istrage po Sarajevu protiv nosilaca najvažnijih funkcija u Republici Srpskoj, kada se vodi sudski proces protiv Predsjednika Republike Srpske po odredbi krivičnog zakona koji je proglasio nelegalni i samozvani Visoki predstavnik Kristijan Šmit dok su prisluškivani, praćeni i provocirani svi koji imaju vezu sa Republikom Srpskom a usput organizovane farse režirana suđenja zbog evidentnih ratnih zločina počinjenih prema srpskom narodu, u kojima su naredbodavci i izvršioci oslobađani:, neki probritanski političari u Partiji Demokratskog Progresa i novog, „Narodnog fronta“ američkog miljenika i saradnika Jelene Trivić, su uvijek ostali spremni biti dio svake hajke i kampanje protiv Srpske. To naravno, nikada nije bilo dovoljno i uvijek je podrška srpskog naroda bila višestruko veća i snažnija od zapadnih kreatora i unutrašnjih izdajnika.
Zato se nastavlja sa kriminalizacijom patriotskog nevladinog sektora iz Rusije, Srbije i Republike Srpske uz fabrikovanje informacija punih gluposti i laži: u čemu, neustavnma OBA/OSA i neustavno Tužilaštvo BiH sa Sudom BiH čiji je Predsjednik Ranko Debevec uhapšen i nalazi se u pritvoru u društvu bivšeg direktora OBA Osmana Mehmedagića Osmice. Iako je, od svog osnivanja bilo očiti da je OBA zlokobna i zatvorena organizacija, poput sekte i da služi snagama koje ruše Dejtonski sporazum, državne institucije, međuetničke odnose i mir te da operativn realizuje planove rušenja Dejtonskog Ustava BiH.
Da ne postoji transparentnost i odgovornost kao vidljiva posljedice islamističkog sistema vrijednosti, koji državu ne doživljava kao nešto važno – javno i demokratsko. Ne postoje nikakve informacije o radu ove otuđene institucije. Organizaciona struktura, djelovanje operativaca, slanju i prijem džihadista, njih preko pet stotina, i mjere koje su poduzimane tim povodom: potpuno su nedostupne javnosti.
Ničim ometena evolucija ideje džihada unutar bahate čaršije i navodno evropskog naroda rezultat je djelovanja ove tajne i antiustavne službe..
Mediji i politička scena u Sarajevu, iako duboko interesno podijeljena i sukobljena, zahvaljujući zapadnim strukturama i toj Obavještajno-Bezbjednosnoj Agenciji, zadržala je isti interes i politički pogled na Republiku Srpsku kojoj žele i predano rade ne tome, da zauvijek prestane da postoji i nestane u geopolitičkoj prašini koju konstantno dižu: Amerikanci, Britanci i NJemci po Balkanskoj vjetrometini. Ali nisu usamljeni: kao zastupnik ruralne medijske scene Republike Srpske jurišaju razne agrikole iz BN Televizije.
Podsjećanja radi: u vrijeme kada je OHR osmislio i vodio proces izgradnje bošnjačkog obavještajno bezbjednosnog aparata u Sarajevu koji je označavao potpuno ukidanje sistema zaštite druga dva naroda – operacija je vođena kao zajedničkii cilj cijele BiH. David M. Law, pomagač iz Kanade (policajac, obavještajac i analitičar, konsultant…), „pomažući“, identifikovao je tri faze izgradnje bezbjednosnog sektora u BiH: prva faza se odnosila na završetak konflikta i smirivanje cjelokupne situacije; druga faza je predstavljala izgradnju institucija na entitetskom nivou; i krajnja faza uključivala izgradnju bezbjednosnih institucija na državnom nivou. OHR je bio aktivno uključen u sve tri navedene faze ubrzavajući proces donošenja odluka čistim političkim nasiljem. Tako se stiglo do toga da samo, za zapadne države i službe podobni Srbi budu cilj i rezultat te reforme sistema.
A Islamsko društvo i naslijeđe Alije Izetbegovića; kao Plan i Program, bazirani na Islamskoj deklaraciji i političkoj praksi, bez problema, preko Nato struktura, integrisao je bošnjačku zajednicu u sistem globalnih islamističkih pokreta pod političkim okriljem Muslimanskog bratstvo i operativnog djelovanja Al kaide , Al Nusre i Islamske Države. Sjeme tog zla SDA je posijala prvim izigravanjem Dejtonskog sporazuma, deset dana nakon što je potpisan u Parizu – primajući u državljanstva BiH teroriste i strane borce kako bi sprečila njihov ustavom određen izgon iz BiH u roku od 30.dana.
Mnoge su terorističke organizacije, još tada, uz pomoć Alije, SDA i sina Bakira snažno prodrle u bošnjačko društvo: u političke stranke i strukture vlasti, nevladine organizacije, Islamsku zajednicu, obavještajno-bezbjednosni i pravosudni aparat BiH.
Zato BiH predstavlja, već dvije decenije, najorganiizovaniju i najopasniju bazu Al kaide, Islamske države i drugih terorističkih organizacija– evropsku prjetnju. Obzirom da su sve ove snage pod kontrolom Zapadnih službi I praktični geopolitički instrument SAD, Velike Britanije I NJemačke, za očekivati je, da budu dio svakog procesa hibridnih I klasičnih vojnih napada na Republiku Srpsku.
Američki špijunski avioni „Soko“ i bombarderi koji nadlijeću Republiku Srpsku u dane njenog najvećeg praznika – vatrena ratno-huškačka retorika radikalnih islamista iz Sarajeva, samo su mali djelić strategije zastrašivanja srpskog naroda i odvlačenja pažnje od stvarne tačke napada na legitimnu vlast Republike Srpske. U tom smislu, kao element hibridnog rata, konačni udarac Zapadni moćnici planiraju zadati Republici Srpskoj brutalnom presudom, nakon nezakonitog i ničim opravdanog suđenja predsjedniku Republike Srpske Miloradu Dodiku, po njemačkom zakonu, u Sarajevu.
Skrivanje istine o terorističkoj prjetnji te pokušaj da se Republika Srpska baci na koljena, do sada nisu uspjevale na oprobani način uličnog djelovanja, zato se tajne operacije, obojene revolucije, pritisci i antisrpska propaganda u sred Banjaluke nastavljaju sve većim i većim intenzitetom, zbog čega rastu i strahovi od rata i pokušaja fizičke likvidacije nosilaca državnog integriteta Srpske.
(pravda.rs)
