Dok protesti širom Srbije ulaze u novu fazu brutalizacije, ostaje jedno suštinsko pitanje koje odzvanja u javnosti: kako oni koji se zaklinju u pravnu državu – istovremeno huškaju narod na linč onih koji tu državu predstavljaju?
Scena u kojoj demonstranti skidaju prsluke, vade šljemove i motke, a zatim nasrću na policajce koji su tu da očuvaju red, nije prizor demokratske borbe, već sirova agresija prerušena u aktivizam.
Pozivi da se ne plaćaju komunalne usluge, da se blokiraju putevi, institucije, cijeli gradovi – predstavljaju direktan udar na zakonski poredak, ali i na svakodnevni život običnih ljudi.
I upravo tu se krije paradoks: s jedne strane galama o “pravima” i “zakonima”, a s druge organizovani napadi, nasilje i destrukcija. Šta tu ima pravno? Šta tu ima demokratsko?
Ko štiti prava građana koji samo žele da žive normalno? Ko štiti policijske službenike koje gađaju flašama i vrijeđaju dok mirno stoje? Ko štiti sistem koji treba da važi za sve, a ne samo za one koji viču najglasnije?
Nasilje nije legitimno sredstvo političke borbe. A kad borba izgubi obraz i poštovanje zakona – onda to više nije borba za bolju državu, već pokušaj njenog rušenja.
Vijesti365
