Dok na beogradskim i novosadskim blokadama izvikuju parole “Never forget Srebrenica”, pitamo ih: da li ste ikada pomenuli Zalazje, Kravicu, Skelane, Bratunac, Biljaču, Saske luke, Bjelovac, Fakoviće, Orahovicu, Zalužje, Brežane, Magašiće, Ježesticu, Miljeviće, Cersku, BradićeOsmače, Hranca, Čumaviće?
Tamo je poklano i ubijeno 3.500 srpskih civila, a niko od vas nije nikad ni cvijet spustio.
Zalazje, 12. juli 1992. – na Petrovdan, nakon brutalnog napada, zarobljeni srpski borci i civili masakrirani. Ranjeni dobili metak u potiljak.
Kravica, 7. januar 1993. – pravoslavni Božić. Ubistva 49 Srba u jednom danu. Upad tzv. Armije BiH pod komandom Nasera Orića. Sela zapaljena, tijela unakažena.
Bjelovac, decembar 1992. – ubijeno 109 Srba, među kojima su žene, starci i djeca. Selo spaljeno do temelja.
Skelani, januar 1993. – ubijeno 69 Srba, više od 150 ranjeno. Djeca bježala u Drinu, pod rafalima.
Mali Slobodan Stojanović (11) – dijete koje je pokušalo da spasi psa i upalo u zasjedu muslimanskih snaga. Mučen, zaklan… Njegov zločin? Bio je srpsko dijete.
Osmače i Hranca, jun 1992. – ubijeno 48 Srba. Većinom staraca. Sela uništena. Egzekucije pred očima članova porodica.
Bratunac i okolina – više od 130 sela i zaselaka napadnuto, stanovništvo protjerano ili ubijeno. Gdje su protesti za ove žrtve? Gdje su murali za njihova imena? Gdje su suze, gdje je vaša savjest?! Srpske žrtve nisu manje vrijedne. Nećete ih izbrisati šarenim transparentima i lažnim suzama. Sram vas bilo, pogani izdajnici!
VIJESTI365
