Danas se navršava 31. godina od smrti Veljka Milankovića, komandanta Vukova sa Vučijaka.
Milanković je teško ranjen 4. Februara 1993. Godine tokom žestokih borbi za selo Kašić u okolini Benkovca, a preminuo je 10 dana kasnije na VMA u Beogradu, zvanična verzija kaže od posljedica ranjavanja, međutim u tu zvaničnu verziju mnogi sumnjaju, pa čak i Veljkini saborci.
Nije tajna da Milanković nije bio miljenik civilne vlasti u ratnom periodu, a ko je sa olakšanjem dočekao vijest o njegovoj smrti, pitanje je koje i danas muči njegove saborce, ali i sve rodoljube kako u Prnjavoru, tako i širom srpskih zemalja.
Činjenica je da je Prnjavor kao opština koja nije bila direktno zahvaćenja borbenim dejstvima bila pogodna za ratno profiterstvo koje doživljava svoj procvat nakon Veljkine smrti. Na sceni se pojavljuje čitava plejada ratnih profitera koji su trgovinom naftom, cigaretama ili bolje rečeno ljudskom nesrećom preko noći postali milioneri.
Ljudi harizme i temperamenta kakvog je imao Veljko nikada nisu bili miljenici takvih struktura, a prošle godine emitovan je dokumentarni film „Vukovi sa Vučijaka“ koji je prikazao ratni put jedinice i njenog komandanta, a o svemu su govorili i pripadnici Vukova, koji su se na kraju filma dotakli i tih februarskih dana 1993.
