Tragom posljednjih riječi ubijenog vehabije: Hoće li se poslije Ramovića pojaviti stotine istih kao on?

“Mene je smrt već određena. (…) Mislite da ćete tako što ćete me ubiti rešiti sve probleme. Nećete! Tako mi Alaha uzvišenog, stotine će se pojaviti ovakvih kao ja”.

Ovim zastrašujućim riječima u video poruci koja je danima kružila sajber prostorom, Senad Ramović Becan, vehabija iz Novog Pazara koji je likvidiran u noći između subote i nedjelje u selu Hotovo, u oružanom obračunu sa pripadnicima policijske specijalne antiterorističke jedinice Srbije, oprostio se od ovog svijeta.

Da li će se, zaista u Raškoj oblasti, odnosno u Sandžaku, poslije smrti Ramovića, za kojim je bila raspisana potraga poslije napada Miloša Žujovića na žandarma ispred ambasade Izraela u Beogradu, krajem juna ove godine, pojaviti “stotine onakvih kakav je bio on” i kolika je trenutna snaga vehabističkog pokreta u ovom dijelu Srbije?

Prije nešto više od 17 godina, u proljeće 2007. kada je na planini Ninaji između Novog Pazara i Sjenice otkriven kamp za obuku vehabija, broj pripadnika ovog ekstremnog vjerskog pokreta u Sandžaku procenjivan je na oko 1.000. Na Ninaji je tada, i mjesec dana kasnije u selu Trnava na obroncima planina Rogozne, uhapšeno 14 vehabija, među njima i Senad Ramović Becan, osuđeni su na zatvorske kazne, a Ismail Prentić je ubijen pošto je na srpske žandarme iz kuće u kojoj su on i Ramović bili opkoljeni bacio bombu i pucao iz automatske puške.

Od tada, malo je bilo vijesti o djelovanju vehabija u ovom kraju Srbije.

Uglavnom su se svodile na boravke vehabija iz Srbije na ratištu u Siriji, na pojedinačna hapšenja ili obračune, u posljednje vreme i za boravak vehabija, naročito iz Bosne i Hercegovine na ratištu u Ukrajini. Vehabije u Srbiji povukli su se u ilegalu, počeli su da se okupljaju po kućama gdje su formirali mesdžide, mjesta za molitvu, koji će postati mjesta regurtovanja novih vehabija i kasnije boraca za Siriju.

Dževad Galijašević, politički analitičar iz Bosne i Hercegovine i stručnjak za bezbjednost i terorizam, u razgovoru za RT Balkan kaže da to što su vehabije uglavnom nestali sa javne scene u Srbiji nikako ne znači da je taj pokret i nestao, u stvari, samo je došlo do promjene načina djelovanja.

“U ovom momentu se govori o najmanje 50 pristalica Ramovića na području sela, u kraju u kome je i likvidiran, kao dijela njegove vjerske zajednice. Međutim, današnja podrška radikalnom islamizmu nije orijentisana samo na Sandžak. Iz Sandžaka se ona širila i prema Beogradu, prvo prema Zemun Polju, gdje imaju snažne uporišne baze. Oni su se orijentisali i na djelovanje prema pravoslavnim hrišćanima pa smo vidjeli ljude koji su direktno uticali na indoktrinaciju i konvertitstvo pojedinih ljudi u Srbiji čime je vehabijski pokret dobio i prve konvertite na Balkanu”, kaže Galijašević.

Po riječima našeg sagovornika “vehabije na ovom, širem području su jedno”, a “ocjena vehabijske snage uvijek se meri iz BiH, gdje se broj pristalica ovog pokreta procjenjuje na oko 100.000”.

“Kada imate 100.000 ljudi koji pripadaju toj vjerskoj ideji, toj političkoj praksi, onda je jasno da su oni bezbjednosni fenomen a da društvo nije učinilo dovoljno u suočavanju sa tom vjerskom ideologijom”, riječi su Galijaševića.

“A kad kažem društvo, prvenstvo mislim na vjerske zajednice. One su morale razoružati te nasilne interpretacije vjere i oduzeti im pravo na promociju i predstavljanje islama. Vjerske zajednice nisu otvorile tu temu, šta u stvari jeste naš islam poslije Osmanskog carstva, šta u stvari jeste naš hanefijski pravac kome pripadamo i na koji način se manifestuje naša odanost svevišnjem Bogu. Dakle, ako je to u rukama Becana onda… Becan je nasilnik, nisu tu samo Ninaja i Trnava, nego i prijetnje Zukorliću, prije tri godine obračun sa Adisom Murićem u centru Novog Pazara…”, kaže Galijašević.

Ovaj analitičar i stručnjak za terorizam smatra i da ovakvo djelovanje, izjave Ramovića, najave šta će raditi, način na koji se pristupa vehabizmu, mogu biti pravilno shvaćeni ako se to razume kao stvarni bezbjednosni problem.

“Ali, ako ćete tražiti ljudske elemente i brinuti o tome, predstavljati Becana ili radikalne islamiste iz ugla kako su to radili neki novinari po BiH, ili kako je Jasmila Žbanić snimila film o jednoj vehabijskoj ljubavi onda su to besmislice, promocije vehabizma”, kaže Galijašević.

Naš sagovornik je uvjeren da je ono što je vehabizam dao ovim prostorima – “nasilje, smrt, jedna krvava agenda i jedna zloupotreba islama”.

“Vehabijski pokret je, u stvari, instrument geopolitike Zapada i ako smo ih mogli videti u Siriji i Iraku, u Libiji kako organizovano dolaze iz naših zemalja, sa Balkana, pri čemu ih oko 500 ode iz Bosne i Hercegovine, više desetina iz samog Sandžaka, onda je jasno da su oni sada na nekom drugom ratištu. Oni su danas u Ukrajini. Pošto su oni geopolitički instrument Zapada, Zapad koristi ovu vrstu radikalnog islama za svoje političke interese”, kaže Galijašević.

Po njegovim riječima, “pripadnici ovog pokreta sada su podržani od zapadnih obavještajnih službi u Bosni i Hercegovini, u Sandžaku, na Kosovu, kroz razne vidove nevladinih organizacija, paralelnih vjerskih zajednica, nekih lažnih vjerskih objekata u kojima se obavljaju molitve”.

“Zato, kada ih ne vidimo, ne znači da ih nema. A, ne vidimo ni djelovanje Al Kaide, ne vidimo ni djelovanje Islamske države… Ne vidimo sada terorističke akcije koje sprovode na Bliskom istoku, vidimo terorističke akcije koje sprovode radikalni islamisti na području Rusije ili u vezi sa ratom u Ukrajini. Znači da je Zapad svoj resurs radikalnog islamizma i terorizma odveo sa sobom na front koji je u ovom momentu za njih najvažniji, dakle, pokušaj destabilizacije Rusije”, reči su Galijaševića.

Upravo zbog ovoga, nastavlja Galijašević, i partneri Rusije, i zemlje koje ne slijede politiku Zapada,  pod direktnim su udarom. Zato se u Srbiji i dešavaju ovakve terorističke akcije.

“Zato je Žujović pokušao da ubije žandarma, zato Becan bježi i puca na policiju, zato traju pritisci na Republiku Srpsku, zato se pritiskaju Srbi u Crnoj Gori. Sve to je neodvojivo od geopolitike i pritisaka Zapada. Islam, odnosno, njegova javna interpretacija, kidnapovan je od strane Zapada. Nije Becanovo, niti drugih vehabija najjače oružje pištolj iz koga pucaju na policiju. Njihovo najjače oružje je posjedovanje islama, javno predstavljanje islama, djelovanje u ime islama – zato ih Zapad i koristi. On islam predstavlja nasilnim, on mu višestruko koristi. Oni sukobljavaju islam i pravoslavlje, oni sukobljavaju Bošnjake i Srbe, Bosnu i Hercegovinu sa Srbijom, odnosno Bošnjake u BiH sa RS. Zapad na ovaj način, radikalizacijom, ostvaruje višestruke ciljeve i onda ove vjerske fanatike u ime nekakvih izmišljenih vjerskih ciljeva odvede na ukrajinsko ratište,” mišljenje je Galijaševića koji dodaje da je u ovom trenutku iz BiH na ukrajinskoj strani na frontu više od 230 ljudi.

Što se tiče finansiranja vehabističkog pokreta u Srbiji, Galijašević kaže da tokovi idu preko NVO sektora, preko lažnih humanitarnih organizacija prvo zapadnih kojima odgovara nered na ovim prostorima.

“Ključni nosioci finansiranja su iz Katara i Turske, a obavještajna podrška dolazi iz Velike Britanije. Vehabizam je instrument koji su izgradili Britanci a danas ga koriste Sjedinjene Države. Finansiranje i sve akcije koje destabilizuju Srbiju, region, idu preko nevladinog sektora, kroz te produžene ruke obaveštajnih centara sa Zapada”, zaključuje Galijašević.